o magicznych wilkach

Dream

Hmmm... Znowu zaczął wiercić w myślach, po czym wstał i bez skrupułów do niego podszedł i uważnie go oglądał.
Tak... Również byłem w Wilczej Krainie i znałem twego ojca, jesteś do niego bardzo podobny.

Omen

Mojego ojca? Nawet nie wiedziałem czy go mam. - zamknął oczy. - Wkońcu moja matka nie żyje.

Wardress

Leżąc uśmiechnęła się pod nosem. Spoglądała w niebo, to na Omen'a.

Dream

Bardzo mnie zastanawia, czemu odszedłeś... Zapytał się jego, czy raczej 'powiedział' patrząc mu w oczy badawczym wzrokiem.
Po pewnym czasie usiadł, nadal na niego patrząc...

Wardress

Spojrzała na Dream świdrując go na wylot wzrokiem. Chciała zapytać, czy jest gdzieś może Alfa Nocy ale po chwili namysłu zrezygnowała.

Dream

Spojrzała raptownie na War...
Przymrużył oczy.
Chciałaś o coś zapytać? Zapytał błyskawicznie.

Wardress

- ee... że ja? - kłapnęła podchodząc na swoich małych, masywnych łapkach.
- Chciałam się dowiedzieć kto piastuje miejsce Alfy w Stadzie Nocy. - burknęła pod nosem i usiadła na zadku przed wilkiem.

Dream

Uśmiechnął się delikatnie i ją pogłaskał...
Ehhh... No cóż właśnie przed nim klapnęłaś swoim zadkiem... Spojrzała na horyzont, nastał wieczór...

Wardress

Potrzepała łbem, warknęła. - Miałam na myśli płeć piękną, ale miło pana poznać. Wardress. - przedstawiła się podając łapę. Zielone ślepia błysnęły odbijając ostatnie promienie zachodzącego słońca.

Dream

Ehh... Westchnął i spojrzał na młodego szczeniaka...
A Ciebie sąd tu przywiało. Spojrzał swym badawczym wzrokiem na War.
Blask słońca odbijał mu się od nosa i szpikulców na skrzydłach...

Wardress

- Z nieba. - powiedziała stanowczym, poważnym głosem.
- A Pana? A co z tą samicą Alfa? - ponowiła pytanie machając ogonem.

Dream

Na jego twarzy pojawił się smutek...
Wiesz... Życie jest jak słońce Spojrzał na horyzont.
raz wschodzi i raz zachodzi... Westchnął.
Dla mnie w tych chwilach jest zachód...

Wardress

// Sory za gościa, ale mi net padł ; /

- Czyli nie ma pani alfa? - zapytała a w jej oku pojawił się błysk. Nie rozumiała zachodów i wschodów. Ani nie znała horyzontu. Znałą tylko bezkresne niebo, czysty błękit i parę żałosnych, białych chmurek. I ciemność.

Dream

//Nic się nie stało, poprostu to usunę ;]//
Spojrzał na Ward... Jej mina wykazywała, że jego nie rozumie, więc jej wytłumaczył o co chodzi:
Gdy słońce wschodzi... Chodzi mi o to, że odnajdujesz swój cel w życiu i miłość. Gdy słońce zachodzi... Poprostu teraz straciłem mą miłość i sens w życiu...

Wardress

- Czyli jej nie ma... A jak będę duża, to zrozumiem te zachody i wschody? A będę mogła być panią Alfa? A... skąd ja się wzięłam? - zapytała mróżąc ślepia. Machnęła czarnym ogonkiem, przekręciła łebek na bok.